(Amsterdam 20 Mei 1901), sinds 1921 schaakkampioen van Nederland, boekte successen in verschillende internationale wedstrijden, o.a. in Den Haag (1928), Hastings (1930-’31), Zürich (1934), Hastings (1934-’35) en Groningen (1946).
In 1935 veroverde hij het wereldkampioenschap door Aljechin* in een tweekamp te verslaan (15½-14½). Twee jaar later verloor hij echter de titel tegen dezelfde tegenstander met de cijfers 9½-15½. Na het overlijden van Aljechin in 1946 werden Euwe en Botwinnik als de voornaamste pretendenten voor het vrijgekomen wereldkampioenschap beschouwd.
Deze zienswijze werd bevestigd door de uitslag van het tournooi te Groningen (1946), toen Botwinnik en Euwe met grote voorsprong op de overigen resp. de eerste en de tweede prijs behaalden. In het spoedig daarop volgende tournooi om het wereldkampioenschap (Den Haag en Moskou 1948) stelde Euwe echter teleur. De vermoeienissen van enkele wereldreizen speelden hem blijkbaar parten, zoals reeds bij andere gelegenheden was gebleken.
Euwe maakte in 1930 een tournée door Nederlands Oost-Indië, bezocht in 1946 Curaçao, Aruba en Suriname en maakte in 1947 een tournée door Zuid- en Noord-Amerika. Ten slotte gaf Euwe in het tijdvak Dec. 1948 - Mrt 1949 een groot aantal séances op IJsland, in de V.S., in Canada, in Centraal-Amerika en in verschillende landen om de Caribische Zee.
In 1926 promoveerde Euwe aan de Gem. Universiteit te Amsterdam tot doctor in de wiskunde en sindsdien oefent hij met enkele tussenpozen de functie van leraar bij het M.O. te Amsterdam uit.
Bibl.: Differentiaalinvarianten van twee covariante vectorvelden met vier veranderlijken, diss. (1926); Practische Schaaklessen, 4 dln (Gouda 1928); Fundamenten van het Schaakspel (Den Haag 1931); Strategie en Tactiek (Den Haag 1934); Openingen, 12 dln (Den Haag 1938); Eindspelen, 12 dln (Den Haag 1940); en nog versch. andere werken op schaakgebied.
