zoon van Marcus, was consul in 182 en 168 v. Chr.
In het laatste jaar werd hem de moeilijke oorlog tegen den koning van Macedonië, Perseus, opgedragen. Hij overwon Perseus volkomen bij Pydna, Macedonië werd in vier delen verdeeld; een geweldige buit viel Rome ten deel; hij zelf nam daarvan niets. De Romeinse staat in volkomen overgave dienend, was hij in zijn persoonlijk leven vol bewondering voor de Griekse geest. Een zijner zonen, door een Scipio geadopteerd, werd de beroemde Publius Cornélius Scipio Aemilianus, de verwoester van Carthago (z Scipio). Hij droeg de bijnaam Macedonicus, en verloor tijdens zijn triomf twee zijner zonen. Met hem ging dan ook de roem van zijn eigen geslacht ten onder.
