pseudoniem van André Nepveu, Frans dichter, romancier en essayist (Parijs 10 Mrt 1881), is van huis uit medicus en ingenieur en verwant aan de groep van de Abbaye (zie zijn plaquette Georges Duhamel, 1920). Hij onderging ook buitenlandse invloed (Whitman, Swift).
Zijn reisschetsen en romans over Amerika tonen aan, hoeveel dieper en objectiever hij heeft waargenomen dan bijv. Duhamel; hetzelfde geldt ook voor zijn boek over Rusland L’Autre Europe, Moscou et sa foi (1927). Zijn gedichten, door kenners zeer gewaardeerd, zijnuiterst moeilijk van vorm; een der bundels draagt terecht de titel Chant de l’Effort. Ook in zijn moeilijk geconstrueerde romans en essays doet hij geen concessies aan zijn lezers. Maar de prachtige roman Douze cent mille (1922) is het werk van een hoogstaand kunstenaar. Uit al het werk van Durtain spreekt een moedig aanvaarden van het leven.Bibl.: Poëzie: L’Étape nécessaire (1906); Pégase (1908); Kong Harald (1914); Lise (1918); Le Retour des Hommes (1920); Perspectives (1924); Quatre Continents (1935); Face k face ou Le Poète et toi (1921, theoretisch essay). Romans en reisverhalen: La Source rouge (1924); Ma Kimbell (1925); Quarantième Étage (1927); Baltique (1928); Hollywood dépassé (1928); Quelques notes d’U.S.A. (1929); Dieux blancs, hommes j aime s (1930); Les deux Faces de l’Amérique (1930) ; Captain O.K. (1931) ; D’homme à homme (1932); Le Globe sous le bras (1936); La Femme en sandales (1937) ; Mémoires de votre vie:I, Navire sans pilote;II,La Fuite des Sirènes (1947). Toneel: Le Donneur de Sang (1929); Le Mari singulier (1937).
Lit.: T. Wessely, L. D.: ein Europäer, diss. Prag (1931); Y. Châtelain, L. D. et son œuvre (Paris 1931); M.
L. Bidal, Les Écrivains de l’Abbaye (Paris 1938).
