(in het Nederlands vaak minder juist als Lao-tse geschreven), „de Oude Meester”, is de Chinese wijsgeer aan wie het auteurschap van het Tau-te-tsjing, het „Boek van Weg en Deugd”, wordt toegeschreven. Volgens de overlevering was zijn familienaam Li en zijn persoonsnaam Èrl; hij zou geboren zijn in 604 v.
Chr. en het ambt bekleed hebben van Bewaarder der .Archieven in de toenmalige hoofdstad Lo-yang. Confucius (geb. 551 v. Chr.) zou hem hebben bezocht toen hij reeds hoogbejaard was, en, wegens zijn streven naar zedelijke verbetering der mensen van hem een terechtwijzing hebben ontvangen. Ten slotte zou hij zich uit de wereld hebben teruggetrokken; toen hij de „westelijke pas” doorging, verzocht de Paswachter hem zijn gedachten op te schrijven. Dit zou dan het Tau-te-tsjing zijn. Lau-tze verdween, en latere legenden weten te verhalen dat hij de „westelijke barbaren” tot zijn denkbeelden bekeerde. De moderne critiek plaatst evenwel het ontstaan van dit boek meestal niet vroeger dan ca 300 v. Chr. Een poging is gedaan om Lau-tze te identificeren met de vader van een zekere burggraaf Twan-kan Tsoeng, van wie wij weten dat hij generaal was in 273 v. Chr. Deze op historische gegevens berustende identificatie komt goed overeen met de tijd waarin men, op grond van interne evidentie, de tekst zou willen plaatsen. In later tijd is Lau-tze vergoddelijkt als de stichter van het Tauïsme.PROF. DR J. 7. L. DUYVENDAK
Bibl.: Tau-te-tsjing, het boek v. weg en deugd. Uit het Chin. vert. en toegel. d. J. J. L. Duyvendak, 2de dr. (Arnhem 1950).
