(vroeger Glanfurt), hoofdstad van het Oostenrijkse bondsland Karinthië, telt (1950) 64250 inw. (1939 56 280; 1945 57 200), v.w. 84 pct R.K., 9 pct Evang. en 7 pct andersdenkenden. De stad ligt op 446 m hoogte aan de rechteroever en in het vruchtbare dal van de Glan of Klagn, een zijrivier van de Drave (Drau), 100 km ten W.Z.W. van Graz.
De Semmeringspoorlijn verbindt haar met Wenen in het N.O., andere spoorlijnen lopen via Villach naar Salzburg (N.W.), Italië (Z.W.) en Joegoslavië (Z.O.).Het 4 km lange Lendkanaal, een spoor- en een tramlijn geven verbinding met het 17 km lange Wörther-meer. Ten W. van de stad ligt de luchthaven Annabichl. Klagenfurt is een tuinstad met vele parken w.o. het natuurpark de Kreuzbergh.
Onder de belangrijkste gebouwen telt Klagenfurt het 14de eeuwse Landshaus, waarin thans een museum gevestigd is, en een aantal kerken, w.o. de St Aegidiuskerk van 1709, met een 99 m hoge toren. Er is een aanzienlijk vreemdelingenverkeer (1950 ca 50 000) en de stad heeft metaalwaren-, chemische, zeep-, leder-, aardewerk-, houtwaren-, papier-, tabaks- en textielindustrie. Klagenfurt werd in 1279 tot stad verheven en was in de Middeleeuwen het eigendom van de kroon. In 1535, 1636, 1723 en 1796 waren er grote branden, waardoor veel schade werd aangebracht. In 1809 sloopten de Fransen de vestingwerken. Joegoslavische troepen hielden de stad van 1919 tot de volksstemming van 1920 bezet. In Wereldoorlog II heeft Klagenfurt ernstig geleden (46 luchtaanvallen). Het aantal gebouwen en woningen (1939 100 pct) bedroeg in 1945 60 resp. 70 pct; in 1950 85 resp. 86 pct.
Lit.: O. Demus, Die Stadt K. (1931, Kunstdenkmäler Kärntens).
