Protestants theoloog (Tübingen 15 Mei 1866 - Berlijn 23 Mei 1926), werd na zijn studie te Tübingen, Berlijn, Giessen en Marburg in 1894 wetenschappelijk assistent bij, in 1915 lid van de Pruisische Academie van Wetenschappen, 1901 hoogleraar te Tübingen, 1906 te Berlijn. Hij heeft zich op een breed kerkhistorisch gebied bewogen; zijn onderzoekingen golden zowel de oude kerk als de nieuwere tijd, speciaal Luther.
Ook moderne religieuze verschijnselen (Chalmers, anthroposofie, Christian Science, Tolstoi) hebben zijn aandacht getrokken. Zijn studiën betreffende het antieke Christendom, die zich uitstrekten over philologische, dogmatische, liturgische en geesteshistorische vraagstukken zijn voor het moderne onderzoek van zeer grote betekenis gebleken. Als prediker ten slotte was hij indrukwekkend.Bibi.: Die Sacra Parallela des Johannes Damascenus (1897); Enthusiasmus und Buszgewalt beim griechischen Mönchtum, eine Studie zu Symeon dem Neuen Theologen (1898); Fragmente vornicänischer Kirchenväter aus der Sacra Parallela (1899); Amphilochus von Ikonium in seinem Verhältnis zu den groszen Kappadoziem (1904); Epiphanius (in de serie: Die griechischen christlichen Schriftsteller der ersten drei Jahrhunderte, uitgave van de Pruis. Akad.) 2 dln, 1915, 1922; Christliche Reden (1926). Holl heeft zijn belangrijkste Luther-studies zelf verzameld in: Gesammelte Aufsätze zur Kirchengeschichte I. Luther (2de en 3de dr. 1923); onder leiding van Hans Lietzmann zijn na Holl’s dood versehenen: Gesammelte Aufsätze zur Kirchengeschichte II. Der Osten, en III. Der Westen (1928). In dit laatste deel een volledige bibliografie.
Lit.: A. von Harnack und H. Lietzmann, K. H. Zwei Gedächtnisreden (Bonn 1926) (m. portret); H. Lietzmann, in: Sitz. Ber.
Preuss. Akad. d. Wiss. 1927; Hajo Holborn, in: Hist. Ztschr. dl 135 (1927); blz. 545 v.v. en in Dtsche V.j. sehr. f. Lit. wiss., dl 5 (1927), blz. 413-430.
