werd in de 19de eeuw het gebied genoemd, dat zich uitstrekte oostelijk van de Britse Kaapkolonie, van de Visrivier tot aan Natal. Door de Drakensbergen van Basoetoland gescheiden, werd het door Z.O.
Bantoestammen bewoond, waarop meer dan op andere Bantoes de benaming „Kaffers” werd toegepast. Voor de stichting van en de strijd om Kaffraria als zelfstandige militaire kolonie z kafferoorlogen.In verband met de nationale zelfmoord van de Khosa’s, waardoor de bevolking van 105 000 op 37 000 terugviel, importeerde gouverneur Sir George Grey nog 6000 Britse immigranten en sloot met de firma Goddefroy te Hamburg een contract voor de „levering” van ongeveer 4000 Duitsers. Nadat in 1858 van dezen reeds 2300 aangekomen waren, maakte de Britse regering echter een einde aan Grey’s beleid. Brits Kaffraria was echter grondig geëuropeaniseerd en werd reeds in 1865, zij het tegen de zin van het Kaapse parlement, door de Britse regering bij de Kaapkolonie ingelijfd.
Het land is ruim 10 000 km2 groot; de voornaamste steden zijn Oost-Londen en King Williams Town, terwijl de Duitsers zich grotendeels in Stutterheim, Frankfort, Berlin en Braunschweig vestigden.
Lit.: J. H. Soga, The Ama-Xosa (Lovedale 1932).
