genoemd der Rembrandtdeutsche (Hadersleben, Sleeswijk, 26 Mrt 1851 - Puch bij Rosenheim, Beieren, 30 Apr. 1907), studeerde te Kiel en te München in de letteren. Hij reisde veel, o.a. naar Italië en naar Nederland en ging in 1900 te Rotterdam tot het R.K. geloof over.
Met vele bekende personen, o.a. met Bismarck, stond hij in persoonlijke connectie. Bekend werd hij door zijn anoniem verschenen boek Rembrandt als Erzieher, waarin hij nieuwe richtlijnen voor de ontwikkeling der cultuur aangeeft. Onder de invloed van Friedrich Nietzsche stelt hij als eerste eis de ontwikkeling der persoonlijkheid.Bibl.: Rembrandt als Erzieher (1890, 85ste-90ste dr., 1938); 40 Lieder von einem Deutschen (1891) e.a.
Lit.: B. M. Nissen, Der Rembrandtdeutsche (1926); Idem, Der Geist des Ganzen (1932); C. Gurlitt. L. der Rembrandtdeutsche (1927); L. Ilschner, Rembrandt ab Erzieher u. seine Bedeutung (Dantzig 1928); B. M. Nissen, J. L., Auswahl (1930); K. Bürger-Prinz, J. L. (Leipzig 1940); W. Kerstiens, Gestalt u. Geschichte nach L., diss. Münster (1941); H. Strobel, Die Begriffe v. Kunst u. Erziehung bei J. L. (Würzburg 1941); E. Seilliére. Morales et religions nouvelles en Allemagne (1927); F. J. Tagall. J. L. (Freiburg, Zwits., 1932).
