wordt genoemd het onderste verbanddeel in het midden van de breedte van een schip. In de meeste gevallen bestaat zij alleen uit een horizontale plaat, dus een van de bodemplaten.
Daarop staat inwendig de verticale kiel, die aan haar bovenzijde de binnenbodem of tanktop draagt. De combinatie horizontale kiel-verticale kiel-middengang van de tanktop moet een sterke ligger zijn, omdat daarop grote krachten kunnen werken, wanneer het schip gedokt wordt. Daarom is de horizontale kielplaat dikker dan de andere bodemplaten.Een verticaal onder de scheepsbodem uitstekende kiel, ook wel staf kiel genaamd, komt slechts in enkele gevallen voor, omdat zij de diepgang vermeerdert. Bij enkele kleine schepen, die een scherpe grootspantvorm hebben, wordt zij toegepast om het slingeren tegen te gaan, bijv. sleepboten en vissersvaartuigen, doch bij de meeste andere schepen is de vorm van de dwarsdoorsneden zo, dat de zgn. kimkielen hiervoor doelmatiger zijn. Bij zeilschepen is de verticale kiel van belang als middel tegen afdrijven. Behalve bij enkele zeiljachten, waar men de kiel kunstmatig verzwaard heeft, geeft zij geen vermeerdering van de stabiliteit.
