Duits rechtsgeleerde (Offenburg g Mrt 1849 - Charlottenburg 3 Aug. 1919), werd in 1878 hoogleraar te Würzburg, in 1888 te Berlijn. Hij was een uitermate werkzaam en veelzijdig geleerde, die zich op zeer ver uiteenlopende gebieden bewoog en op vele baanbrekend heeft gewerkt (octrooirecht, auteursrecht, Babylonisch-Assyrisch recht, in het algemeen de rechtsvergelijking).
Hij stichtte en leidde vier verschillende tijdschriften, een over burgerlijk recht, een over volkenrecht, een over rechtsfilosofie en een over procesrecht en redigeerde nog het Archiv für Strafrecht en het Zeitschrift für vergleichende Rechtswissenschaft. Hij onderhield een uitgebreide correspondentie en schreef 104 boeken, waarvan 83 juridische en ongeveer 2500 tijdschriftartikelen.Bibl.: o.m. Shakespeare vor dem Forum der Jurisprudenz (2de dr., 1919); Lehrbuch der Rechtsphilosophie (3de dr., 1923); Moderne Rechtsprobleme (2de dr., 1913); Not keimt kein Gebot, Theorien des Notrechts (1915), Das Chinesische Strafrecht; Altindisches Prozessrecht (1891); Das Recht der Azteken (1892); Allgemeine Rechtsgeschichte, Orientalisches Recht und Recht der Griechen und Römer (1914, waarvan Kohier het eerste bewerkte); Grundlagen des Völkerrechts (1918); Internationales Strafrecht (1917); Lehrbuch des bürgerlichen Rechts (1906-1919); Handbuch des deutschen Patentrechts in rechtsvergleichender Darstellung (1900); Lehrbuch des Patentrechts (1908); Kunstwerkrecht (1908); Musterrecht (1909); Das Autorrecht (1880); Urheberrecht an Schriftwerken und Verlagsrecht (1907); Warenzeichenrecht (1910). Zie: Joseph Kohler-Bibliographie, bearbeit, v. Arthur Köhler (1931).
Lit.: Ernst Rabel, in Rhein. Zeitschr. f. Zivil- u. Prozessrecht dl X (1920); L. Adam, in Zeitschr. f. vergleich. Rechtswiss. dl 38 (1919); W. Sauer, J. K.’s Lebenswerk, in Arch. f. Rechts- und Wirtschaftsphilos. dl XXV (1932); A. Köhler, Erinnerung an J. K., ald. XXVI (1933); H. Osterrieth, J. K. (Berlin 1920).
