Nederlands schilder en tekenaar (’s-Gravenhage 20 Apr. 1859 concentratiekamp Auschwitz 15 Juni 1942), ontving zijn opleiding eerst aan de Haagse Academie (1870-1871), daarna bij Tetar van Elven te Delft. Korte tijd werkte hij samen met Willem de Zwart te Hilversum.
Vervolgens ging hij in Amsterdam (1883-1888) onder leiding van Meijer de Haan schilderen. Van 1888-1891 volgde hij de lessen aan de Ecole des Beaux Arts te Parijs, waar hij Emile Bernard en de kunsthandelaar Theo van Gogh onder zijn vrienden telde. Vincent van Gogh heeft hij nimmer ontmoet, doch wel heeft hij in 1888 en 1889 in briefwisseling met hem gestaan. Hij was de eerste die in Nederland over Van Gogh schreef o.a. in De Portefeuille en de Kunstwereld. In 1891 vestigde hij zich in Amsterdam. De beide reizen, die hij in 1896 en 1905 naar Egypte maakte, zijn van grote betekenis voor hem geweest. Hier vond hij de stof voor vele van zijn composities waarin Oosterse, vaak Bijbelse voorstellingen en figuren in beeld werden gebracht. In de werken waarin hij zijn innerlijke verbeelding als realiteit weergeeft, getuigt hij van zijn grote gave als colorist.
