(Taloe, Jalu, of Jalu-kiang; in het Koreaans Amnokgang; in het Japans O-ryok-ko), grensrivier tussen Mantsjoerije en Korea, ontspringt op de Tsjangpaisjhan aan de noordgrens van Korea. De stroom, die vele zijrivieren telt (vooral in
Mantsjoerije, met als belangrijkste de Hoen-kiang) en 480 km lang is, is voor het grootste gedeelte voor kleinere vaartuigen bevaarbaar. Kort voor de uitmonding in de Baai van Korea vormt de rivier een breed aestuarium met een groot eiland. Aan de mond liggen de havens Wi-tsjoe en Antoeng, de laatste een belangrijke stad in Mantsjoerije met een spoorwegbrug van 914 m lengte. In de benedenloop zijn door de Japanners hydro-electrische centrales gebouwd, die een deel van Korea en Mantsjoerije van stroom voorzien.
Aan de monding had in Sept. 1894 een zeeslag plaats tussen de Japanse en de Chinese vloten. In Oct. van dat jaar trok een Japans leger over de Jaloe en versloeg er een Chinese strijdmacht. Ook in de Russisch-Japanse oorlog (1904) speelde de rivier een rol, evenals in de strijd tussen de troepen der Verenigde Naties en de Noord-Koreanen in 1950. In Nov. 1950 bereikten de geallieerde troepen op een punt de Jaloe, maar bij hun nadering zond de communistische regering van China, zgn. om de electrische centrales te beschermen, een groot leger van Mantsjoerije uit over de rivier. Weldra ging dit tot de aanval over en de Geallieerden moesten hun posities aan de Jaloe weer prijsgeven.
