Spaans dramatisch auteur (Barcelona 1877), is een Catalaan met veel Andalusisch bloed. Zijn eerste toneelwerk was Las Bodas de Camacho (1903).
Merkwaardigerwijze hebben zijn stukken minder succes geoogst in Spanje zelf dan in den vreemde, wat slechts ten dele verklaard wordt door zijn zwakke stijl, die er in een vertaling slechts bij kan winnen. Zijn onderwerpen zijn overigens aantrekkelijk genoeg. Een van zijn bekendste werken El senor de Pigmalión werd indertijd zeer toegejuicht door het publiek van het Théâtre de l’Atelier te Parijs, waar Dullin dit Spaanse stuk bracht onder de titel Monsieur de Pygmalion. Grau zoekt inspiratie in de Bijbel (El hijo pródigo, 1918) en in de oude Spaanse romances. Ook grijpt hij bij voorkeur naar grote tragische figuren om die een nieuw leven in te blazen en een actueel karakter te verlenen, zo bijv. El conde Alarcos (1917), dat op een prachtige Spaanse romance teruggaat.
De auteur voelt zich zeer aangetrokken tot de figuur van Don Juan, die hij tweemaal behandelde, eerst in Don Juan de Carillana (1913), dat van degelijk psychologisch inzicht blijk geeft, later nog eens in El burlador que no se burla. Van de tragedies noemen we alleen Entre Hamas (1915).PROF. DR C. F. A.
VAN DAM
Lit.: Jean Cassou, Le théâtre de Jacinto Grau (Mercure de France, tome CLIV, 1923)
