uit de stam Koeraisj, aanvankelijk een verbitterd tegenstander van Mohammed, droeg niet weinig bij tot de nederlaag van deze bij de berg Ohod (625), maar schaarde zich na het huwelijk van de Profeet met Maimoena, een bloedverwant van hem, aan zijn zijde en werd zijn trouwste en dapperste veldheer. In de slag bij Moeta in Syrië schonk Mohammed hem de erenaam van Saif Allah (= Zwaard Gods).
Na de dood van de Profeet bracht hij een aantal Arabische Bedoeïenenstammen tot onderwerping (633). Daarna leidde hij de eerste succesvolle expeditie tegen de Perzen, trok toen dwars door de woestijn naar Syrië en nam in 635 Damascus. In 636 versloeg hij het leger van Heraclius bij de beek Jarmoek (636) en veroverde Syrië, Palestina en een gedeelte van Perzië. Hij overleed te Emesa of in Medina in 642.
