(Henrik Herboldt), Deens schrijver en dichter (Kopenhagen 9 Oct. 1846 - Hornbaek 14 Jan. igo8), trok na enige teleurstellingen jong naar Londen en leefde daar als Bohémien te midden van arbeiders en uit Frankrijk gevluchte communards. Daar schreef hij zijn eerste essays en gedichten, vol van revolutionnaire gedachten en verweer tegen de heersende klasse.
Zijn onrustige natuur uitte zich in lyrische gedichten en gedeeltelijk autobiografische novellen en romans, geschreven onder invloed van Georg Brandes*. Hij zwierf veel rond en werd bovenal de zanger van de zee, die met haar eeuwige wisseling voor hem het symbool van zijn leven werd. Hij vervreemdde hoe langer hoe meer van de radicale Brandes-kring en ging tot de conservatieven over, alleen bleef hij opkomen voor het recht op persoonlijke vrijheid. Tegenover de literatuur met een strekking van zijn tijdgenoten verkondigde Drachmann, dat de letterkunde de mens blijdschap moest geven. Ca 1890 keerde hij weer tot de idealen van zijn jeugd terug, met zijn verheerlijking van schoonheid, persoonlijke vrijheid en hartstocht. Drachmann was voor alles lyrisch dichter.
Zijn romans en novellen zijn zwak van samenstelling, soms met gezwollen pathos geschreven. Zijn toneelstukken zijn vooral melodrama’s, waarbij hij zijn gevoelens in lyrische intermezzi kon uiten, volksdrama’s en enige sprookjess tukken.Bibl.: Romans en novellen: En Overkomplet (1876); Tannhauser (1877); Med den brede Pensel (1887), Forskrevet (1890). Toneelstukken: Renaessance (1894); Völund Smed (1894); Dansen paa Koldinghus (1898); Prinsessen og det halve Kongerige (1878) ; Der varengang (1885). Gedichten: Digte (1872); Daempede melodier (1875); Sange ved Havet (1877); Ranker og Roser (1879) ; Sangenes Bog (1889); Den heilige lid (1899); Broget Löv (1901); Samlede poetiske Skrifter (12 dln, igo6-og); Poetiske Skrifter i Udvalg ved W. Andersen (10 dln, 1911-’12, herdr. 1921, 1927).
Lit.: Valdemar Vedel, H. Dr. (1909); Emmy Drachmann, Erindringer om H. D. (1925); H. Bentzon, H. D. i Breve til hans Faedrenehjem (1932).
