(Singultus) is een krampachtige, plotselinge samentrekking van het middenrif, gepaard met een beweging van het strottenhoofd en met een snelle inademing, gevolgd door een eigenaardig geluid, overeenkomende met de toon, voortgebracht door het indringen van lucht in een koker, wanneer deze plotseling wordt geopend. De hik wordt veelal veroorzaakt door prikkeling in de keel, door koude of hitte of door het gulzig eten of drinken.
Voorts ontstaat ook wel hik door hevig lachen, door angst of schrik. Een ongunstig teken is de hik, als hij ontstaat bij zware ziektetoestanden, bijv. bij typhus, verschillende vormen van hersenontsteking of ziekteprocessen in de bovenbuik. Hardnekkige hik kan een hysterische grondslag hebben. Meermalen is een epidemische hik (singultus epidemicus) beschreven, waarvoor als oorzaak een lichte, goedaardige infectie van het centrale zenuwstelsel wordt verondersteld. De behandeling van de hik is afhankelijk van de oorzaak; gewoonlijk doen verdovende middelen goede dienst; in gewone gevallen kan men de kramp van het middenrif tot rust trachten te brengen door na diepe inademing de adem zo lang mogelijk bij gesloten neus en mond in te houden; bij kinderen is het langzaam drinken van enig lauw water aan te bevelen.
