is een kortsluitingsreactie van het gehele organisme op een plotseling optredende angst, waarbij het dreigende gevaar dermate onverwachts opdoemt, dat het individu geen gelegenheid heeft zich daarop in te stellen. De schrik openbaart zich psychisch in een tijdelijke verlamming van de emoties, lichamelijk in een verstijving of verkramping van de spieren.
De schrik is kortstondig en maakt vervolgens plaats voor angst, vrees dan wel ontspanning. Slechts hoogst zelden en bijna uitsluitend bij mensen met een ernstige hart- en vaatziekte, kan een hevige schrik de dood ten gevolge hebben.Schrik kan aanleiding geven tot neurosen en psychosen, hoewel zelden.
De neurosen liggen nabij en op het terrein der traumatische neurosen, de schrikpsychosen bestaan meestal uit toestanden van verwardheid, minder vaak van remming (stupor). Soms ziet men in aansluiting aan schrik een psychose uitbreken, die blijkbaar op de loer heeft gelegen, waarbij de schrik gewerkt heeft als de druppel, die de emmer deed overlopen.
