Duits schrijver (Jessnitz, in Anhalt, 12 Juli 1862 - Würzburg 8 Mrt 1890), studeerde te Leipzig filosofie en germanistiek en was een der strijdbaarste vertegenwoordigers van het naturalisme, die een nieuwe kunst meende te kunnen opbouwen. Na het verschijnen van de roman Adam Mensch werd hij aangeklaagd wegens schending van de openbare zedelijkheid (het zgn.
Realistenproces 1890). Zijn bundel Lieder eines Sünders geldt thans als zijn beste werk.Bibi.: Brutalitäten (nov., 1886) ; Lieder eines Sünders (1887): Phrasen (rom. 1887); Wilhelm II. und die junge Generation (1888); Adam Mensch (1889); Gesammelte Schriften, uitg. door P. Ssymank en G. W. Peters, 3 dln, met uitv. inl. (1911).
Lit.: E. Steiger, H. C. in: Das literarische Echo, Jg. 17 (1915) ; K. Apfel, H.
C., diss. (1922) ; K. Witt, Erlebnis u. Gestalt in den Dichtungen H. C., diss. (1932); P.
Friedrich, Der Kritiker H. C. in: Die Literatur (1933-34).
