Nederlands schilder en dichter (Rotterdam 6 Febr. 1636 -6 Mei 1684), kwam bij Rembrandt in de leer, die hij naar het zeggen van tijdgenoten uitstekend wist na te volgen. Zijn gehele leven verbleef hij te Rotterdam, zich wijdend aan de kunst.
Zijn poëzie is eerst na zijn dood in 1714 door David van Hoogstraten uitgegeven. Hij schreef behalve lijk- en grafdichten, lofverzen en mengelpoëzie ook een aantal geestelijke liederen, die hem als een fijngevoelig dichter met een eigen toon doen kennen. Nadat hij een tijdlang in vergetelheid is geraakt, komt hij in de laatste tijd meer in het middelpunt der belangstelling, vooral, maar lang niet alleen, in confessioneel Protestantse kringen.Lit.: A. Verwey, H. D. (Stille toernooien, Amsterdam 1901); H. A. J. Ruys, H.
D.,in: Oud-Holland XXXI, (1913); J- Greshoff, Bloemlezing (Arnhem 1923); W. J. L. Poelmans, Het Rotterdamsche regeeringsgeslacht D., in DeNed.LeeuwXLIII (1925); J. Wille, H. D. (1926).
