(Willem), of Nieulan(d) t, Vlaams kunstschilder, tekenaar, etser en toneeldichter (Antwerpen ca 1584 - Amsterdam einde 1635), legde zich aanvankelijk uitsluitend toe op de schilder- en graveerkunst (tot 1602 te Amsterdam, vervolgens te Rome). In 1606 te Antwerpen teruggekeerd schreef hij, naast enige gedichten, voor de rederijkerskamers „De Olijftack” en „De Violiere” een aantal verdienstelijke bijbelse en klassieke treurspelen (1615-1628) in de trant van Seneca, Rob.
Garnier en Hooft. Zijn anagram was „Dient uwen al”.Bibl.: Livia (1614, iste opvoering 1617); Saul (1617); Glaudius Domitius Nero (1618); Elegia op de Doodt.... Alberti etc. (1621); Poëma van de mens etc. (1621, leerdicht); Aegyptiaca ofte Aegyptische Tragoedie van M. Anthonius en Cleopatra (1624); Salomon (1628); Sophonisba Aphricana (1635); Jerusalems verwoestingh door Nabuchodonozor (1635).
Lit.: F. J. Vanden Branden, in: Ned. Museum 1875; G. J. Hoogewerff, in: Oud Holland XXIX (1894); P.
H. van Moerkerken, in: Noord en Zuid XVII (1894); J. A. Worp, Gesch. v. h. drama en v. h. tooneel in Ned. II (1908); E. Dilis, De rekeningen der rederijkerskamer De Olijftak (1910).
