(Hebr., afgesmeekt, nl. van God), Israëls eerste koning (ca 1028-1013 v. Chr.).
De verhalen, die zijn uitverkiezing, lotgevallen, verwerping en zijn tragisch einde uitbeelden, behoren tot de mooiste prozateksten van het Oude Testament. Hij was afkomstig uit Gibea, ook Gibea Sauls („de Heuvel van Saul”) geheten, even ten N. van Jeruzalem. Sauls loopbaan wordt door de profetische tussenkomst van Samuël beheerst en ontwikkelt zich in een serie van tragische gebeurtenissen, in tegenstelling tot Davids groeiend gezag. Saul heeft een begin gemaakt met de strijd tegen de Filistijnen (door David voltooid), en daarmee aan het nationaal bestaan van Israël in Palestina een vaste grondslag gegeven. De literatuur over al deze problemen vindt men in de commentaren op de boeken Samuël.Lit.: A. Weiser in: Zeitschr. f. d. alttestam. Wissensch. (1936).
