Zwitsers veldheer (Constanz 15 Sept. 1787 - Contamines, bij Genève, 14 Juli 1875), werd in 1809 genie-officier, onderscheidde zich in 1813 bij de verdediging van Korfoe en nam deel aan de laatste veldtochten van Napoleon. Daarna werd hij ingenieur te Genève (1817) en was aan de militaire school van Thun verbonden; in 1831 kwam hij bij de generale staf en voerde de Zwitserse troepen aan tegen de kantons van de Sonderbund (Oct. 1847), bij de grensbezetting van 1849 wegens de opstand in Baden, en in 1859 in de Italische oorlog.
Hij behoorde tot de gematigd-conservatieve partij, had een werkzaam aandeel aan de totstandkoming van het Roode Kruis (1864); hij onderscheidde zich bovendien als eerste directeur van het in 1838 opgerichte topografische bureau; onder zijn leiding kwam de topografische kaart van Zwitserland tot stand (de zgn. Dufourkaart), een voortreffelijk werk dat nog steeds in gebruik is (schaal 1 : 100 000). Naar hem is een bergtop in de Monte Rosa-groep genoemd.Bibl.: Mémorial pour les travaux de guerre (1820); Cours de Tactique (1840) ; Campagne du Sonderbund et évènements de 1856 (posthuum, Neuchâtel 1875) ; L’œuvre scientifique et technique du général D. Textes originaux choisis et prés, par F. Baeshlin et autres, suivis d’une bibliographie (Neuchâtel 1947).
Lit.: F. Wartenweiler, Unser General D. (1934); O. Weiss, General D. als Heerführer (1939); E. Chapuisat, Le général D. (Genève 1941); G. F. Ochsenbein, Der General D. (Bem 1881); H.
Reverdin, Le Gén. D. et la Croix-Rouge in: Festgabe für Max Huber zum 60. Geburtstag (Zürich 1935); Hommage au général Dufour (Genève 1938); O. Reverdin, La guerre de Sonderbund vue d’après le général D. (Genève 1948).
