of Guillaume IX d’Aquitaine (1071 -10 Febr. 1127), wordt algemeen als de oudste troubadour beschouwd. Zijn vele politieke en militaire ondernemingen zijn mislukt; zelfs ontsnapte hij ternauwernood zelf aan de nederlaag van zijn kruisleger in 1101 bij Heraklea.
Hij is enige malen geëxcommuniceerd geweest, hetzij wegens zijn aanslagen op kerkelijke bezittingen, hetzij wegens zijn losbandig leven. Guillaume’s blijvende betekenis ligt in zijn elf liefdeszangen, waarmee hij een pionier is geweest in dit letterkundig genre. Bij hem vinden we reeds zowel de inhoud als de constructie der latere troubadourgedichten: dezelfde vrouwendienst en dezelfde ingewikkelde versvormen. Alleen treffen we meer scabreuze toespelingen, waarvan sommige zelfs zeer precies zijn. Deze zijn belangrijk, omdat ze bewijzen dat de liefde der troubadours niet altijd platonisch was, zoals wel eens beweerd is. Guillaume was de vader van de literaire koningin Eléonore, vrouw van Lodewijk VII en daarna van Hendrik II Plantagenet. de grootvader van Marie de Champagne en Aélis de Blois, ook beiden beschermsters van letterkundigen.PROF. DR M. VALKHOFF
Bibl.: Uitgave: Les Chansons de Guillaume IX, duc d’Aquitaine éd. p. A. Jeanroy (Class. fr. du m.-â, Paris 1927, 2de dr.).
