is een districtshoofdstad en bisschoppelijke zetel in de Italiaanse prov. Reggio nell’Emilia, gelegen op de rechteroever van de Po, aan de mond van de Crostolo, 38 km ten N.O. van Parma en 28 km ten N. van Reggio in een vroeger moerassige, vruchtbare met vele kanalen doorsneden, vlakke landstreek.
De stad, die ca 4000 inw. telt (de gehele gemeente ca 14 000) is een spoorwegknooppunt aan de lijn Parma-Mantua. Er is zijdespinnerij, leerlooierij en kaasbereiding. De kathedraal dateert uit de 10de, het thans vervallen kasteel uit de 16de eeuw. Deze stad is in de 7de eeuw door de Langobarden gesticht onder de naam Wardistella. In de middeleeuwen behoorde het gebied van Guastalla achtereenvolgens aan Reggio, Cremona en Milaan; het werd in 1406 tot een graafschap verheven onder de Torelli’s uit Mantua. In 1538 verkocht de laatste afstammelinge uit dit huis het aan Ferdinand I van Gonzaga, onderkoning van Napels. Het in 1621 hertogdom geworden gebied kwam in 1746 aan Maria Theresia en bij de vrede van Aken (1748) aan de Spaanse hertog van Parma.
Na in 1796 met de Cisalpijnse Republiek te zijn verenigd, werd het hertogdom Guastalla in 1805 door Napoleon I aan zijn zuster Pauline Borghese geschonken. Het Wener Congres kende het in 1815 met Parma en Piacenza aan Napoleons gemalin aartshertogin Marie Louise toe, na wier dood het aan de hertog van Modena kwam om in 1860 in het nieuwe koninkrijk Italië op te gaan.W. VAN DE BUNT
