is volgens het grandioze visioen van de bijbelse profeet Ezechiël (hoofdst. 38 en 39) de leider en vertegenwoordiger van de goddeloze en anti-goddelijke wereldmacht. Hij wordt voorgesteld als de grootvorst der Moschers (Mesech) en Tibareners (Tubal), wier woonplaats zuidoostelijk van de Zwarte Zee moet worden gezocht, en als wonende in het land Magog (vandaar de combinatie „Gog en Magog”).
Aan het hoofd van een grote coalitie van aan hem onderworpen volken trekt hij op tegen het Heilige land en de Heilige stad. Maar door een geweldige aardbeving en door andere rampen worden de aanvallers vernietigd, waarna de Israëlieten het buitgemaakte wapentuig als brandstof gebruiken en het land reinigen van de talloze lijken. De historische achtergrond van deze profetie vormen vermoedelijk de invallen van de wilde horden der Skythen en der Cimmeriërs, die in de tweede helft van de 7de eeuw v. Chr. ook Palestina hebben bedreigd.
De naam Gog hangt wellicht samen met die van koning Gyges van Lydië, die echter zelf ten slotte door de Cimmeriërs overwonnen en gedood werd. In de traditie der Kerk verschijnt Gog als de uitbeelding van de Antichrist.Lit: A. Bertholet, Hesekiel (Handbuch zum Alten Testament, 13, Tübingen, 1936), p. 129 w.; B. Rigeaux, L’antéchrist et l’opposition au royaume messianique (Paris 1932).
