Nederlands rechtsgeleerde (Nijmegen 4 Sept. 1647 - Leiden 15 Aug. 1725), promoveerde in 1669 te Franeker in de rechten, werd in 1671 professor aan de Quartierlijke Academie te Nijmegen, in 1679 te Franeker, in 1683 te Utrecht, in 1685 professor juris publici et privati te Leiden. Hij was een der beroemdste vertegenwoordigers van de zgn.
Hollandse school der juris consulti elegantiores en verdedigde de godsdienstvrijheid op grond van het natuurrecht.Bibl.: Dissertatio de jure summi imperii (Lugduni Bat. 1699, Fr. vert. 1707, 1714, Ned. vert. 1716, 1784); De religione ab imperio jure gentium libera (Lugduni Bat. 1706, Ned. vert. 1706, 3de dr. 1719); Opera omnia (Lugduni Bat. 1713, herdr. met biografie d. J. Barbeyrac 1735, laatste dr. 1767); Commentarius in D. Justiniani Digesta, I (Lugduni Bat. 1716, voltooid d. H. U. Huguenin, Scholae in Digestorum libros XXVIII-L (Heerenveen 1842).
Lit.: N. Ned. Biogr. Woordenb. II (1912); P. v. Heynsbergen, Gesch. der rechtswetenschap in Ned. (Amsterdam 1925).
