(Sint Joris), Heilige, uit de 3de eeuw en beroemd krijgsman, volgens een oude overlevering uit Cappadocië afkomstig, is waarschijnlijk onder Diocletianus voor het geloof gestorven. Gevierd als drager der overwinningstrofee, werd deze Oosterse martelaar reeds vroeg te Rome vereerd, waar de oude kerk San Giorgio in Velabro hem nog steeds is toegewijd.
Doordat in de 9de eeuw of nog vroeger relikwieën van de H. Georgius naar Duitse streken kwamen, was ook hier reeds vóór de Kruistochten zijn cultus ver verspreid. Sinds koning Richard Leeuwenhart was hij patroon van de kruisvaarders, doch ook de boeren vereerden deze riddermartelaar, misschien wel wegens zijn naam (=landman) en lieten te zijner ere hun paarden zegenen. De middeleeuwse sage, volgens welke Sint Joris een draak gedood heeft, waaraan kinderen werden ten offer gebracht en daarna ook zijn vaderland mocht bekeren, steunt op een nog oudere legende van de H.
Theodorus en komt in vele oude heiligenverhalen in een of andere gewijzigde vorm terug. Die sage is ook oorzaak, dat de ridders, die tegen de vijanden (door de draak verzinnebeeld) van het Christendom vochten, hem als schutsheilige verkozen en zich lieten inlijven in militaire orden, naar hem genoemd. Sint Joris is ook de patroon van de padvinders.
