Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 28-12-2022

Georges DARBOY

betekenis & definitie

aartsbisschop van Parijs (Fayl-Billot 16 Jan. 1813-Parijs 24 Mei 1871). In 1836 ontving hij de priesterwijding, werd in 1840 hoogleraar in de wijsbegeerte en de dogmatica aan het seminarie te Langres.

In 1848 werd hij belast met de prediking in de Vastentijd te Parijs en in 1859 in de kapel van de Tuilerieën. Nog in hetzelfde jaar werd hij benoemd tot bisschop van Nancy, in 1863 tot aartsbisschop van Parijs, in 1864 tot groot-aalmoezenier van de keizer en tot senator en in 1868 tot lid van de Raad van Openbaar Onderwijs. Wegens zijn redevoering van 1867 in de Senaat viel hij bij de H. Stoel in ongenade.

Toen hij zich naar Rome begaf, weigerde Pius IX hem de kardinaalshoed te verlenen, waartoe vooral ook zijn inschikkelijkheid jegens pater Hyacinthe (Charles Loyson) aanleiding gaf. Op het Vaticaans concilie verzette zich Darboy met kracht tegen het leerstuk van de onfeilbaarheid (vooral 20 Mei 1870) . Na de verdaging van het concilie in zijn aartsbisdom teruggekeerd, onderwierp hij zich aan de nieuwe dogma-verklaring. De communeopstand van 18 Mrt 1871, die van den beginne af zijn leven bedreigde, kon hem niet bewegen, zijn post te verlaten. Op 5 Apr. werd hij door de opstandelingen in hechtenis genomen, en alle pogingen om hem te bevrijden, leden schipbreuk.

Toen de mannen van de commune alle hoop op een zegepraal verloren hadden, werd Darboy samen met 63 anderen op het binnenplein van de gevangenis van La Roquette doodgeschoten.Bibl.: Les Femmes de la Bible (1846, 8ste dr. 1876) ; Les saintes Femmes (1852, 4de dr. 1877); La vie de saint Thomas Becket (1858) en Œuvres pastorales (2 dln, 1876).

Lit.: G. Ordioni, Biographie de sa grandeur Mgr G. D. (Paris 1871) ; J. A.

Foulon, Hist. de la vie et des œuvres de Mgr D. (1889); J. Guillermin, Vie de Mgr D. (1888).

< >