hertog van BRUNSWIJK (1813-1815) (Brunswijk 9 Oct. 1771 - gesneuveld bij Quatrebras 16 Juni 1815, bijgenaamd de Zwarte Hertog, was de jongste zoon van hertog Karel Willem Ferdinand. Nadat hij in 1805 het vorstendom Oels geërfd had, werd hij 10 Nov. 1806 de opvolger van zijn vader als hertog van Brunswijk.
Doch Napoleon verklaarde hem vervallen van het bewind, waarna Frederik bij het uitbarsten van de oorlog van 1809 een vrijkorps van 1500 man wierf in Bohemen, na de wapenstilstand van Znaim (12 Juli 1809) zich daarmede een weg baande naar Brunswijk, bij Oelpen generaal Reubel met 6000 man versloeg en, talrijke overwinningen behalend, door Hannover en bij Nienburg over de Wezer trok. Terwijl een deel van zijn korps naar Bremen oprukte, zette hij zijn tocht door Oldenburg voort, maakte zich bij Elsfleth van enige vaartuigen meester en zeilde onder Engelse vlag naar Helgoland, vanwaar Engelse schepen hem en zijn troepen naar Groot-Brittannië overbrachten. Het Parlement schonk hem uit bewondering een jaargeld van 84 000 gulden. Zijn korps ging over in Engelse dienst en streed in Spanje en Portugal.
