is een naam waarop men in de 16de eeuw om niet geheel verklaarde redenen een 7de-eeuwse Frankische kroniek heeft geplaatst, waarvan wij de auteur, of de auteurs, niet kennen. Gewoonlijk wordt zij derhalve de kroniek van de Pseudo-Fredegarius genoemd.
Deze bevat een uittreksel uit de Historia Francorum (tot 591) van Gregorius van Tours en een voortzetting daarvan tot 642. Later zijn ook aan de Pseudo-Fredegarius drie verlengstukken gebreid: de Continuationes Fredegarii. Voor de eerste daarvan, die tot het jaar 734 loopt, is gebruik gemaakt van een iets oudere (ca 727) kroniek over 657-727: het Liber historiae Francorum. De beide andere vervolgen brengen het verhaal tot 768. Deze vijf kronieken te zamen (Pseudo-Fredegarius, Continuationes en Liber hist. Franc.) zijn uitgegeven door Br.
Krusch in de Monumenta Germaniae historica, Scriptores rerum Merovingicarum dl II (1888). Zij geven grotendeels eigentijdse geschiedenis en zijn de belangrijkste bron voor de kennis van de gebeurtenissen in het Frankische rijk tijdens de 7de en de eerste helft van de 8ste eeuw, hoe kort en met hoe weinig begrip voor de samenhang deze ook zijn opgetekend. Wat taal en stijl betreft vertegenwoordigen zij een dieptepunt van barbaarsheid. Toch zijn zij nog niet geheel tot jaartallenlijstjes verdord, zoals de annalen.Lit.: M. Baudot, La question du Pseudo-Frédégaire (Le Moyen Age XXXVIII, 1928, blz. 129 vlg.) en S. Hellmann, Das Fredegarproblem (Hist. Viertelj. schr.
XXIX, 1934, blz. 36 vlg.) verwijzen naar de oudere lit.
