Italiaans graveur (Florence 21 Sept. 1727 - Lissabon 7 Mrt 1815), was leerling van zijn vader, den goudsmid Gaetano Bartolozzi, van de Academie te Florence en den graveur Joseph Wagner te Venetië. In Venetië maakte hij lijngravures in de zilverig-lichte trant, waardoor Tiepolo bekendheid verwierf.
In 1764 trok hij naar Londen op verzoek van Dalton, den bibliothecaris van George III, voor het maken van Guercino-tekeningen. In Engeland bracht hij zijn stijl tot ontwikkeling. In 1802 begaf hij zich naar Lissabon, waar hij de betrekking aanvaardde van directeur der academie voor schilders en graveurs. Hij heeft veel prenten naar schilderijen van oude meesters gemaakt. Hoewel hij als graveur zijn roem heeft verworven, is hij in zijn tijd ook bekend geworden door miniaturen.De bijzonderheid van zijn gravure is de zgn. red-chalk-manier, die een vervolmaking was van wat hij uit Parijs van François en Demarteau had geleerd, en welke vervolmaking bestond in het vervangen van de gestippelde lijn door gestippelde vlakken. De lijn kwam in het gedrang door deze picturaal opgevatte graveerkunst. Hetgeen niet wegneemt, dat hij, uitgaande van de crayonmanier, een nieuwe, zelfstandige grafische techniek ontwikkelde. Hij gaf een zuiver toon-procédé. De stippelgravure herinnert weer aan de oude methode uit de werkplaats van den goudsmid. In Engeland heeft hij zich met veel succes toegelegd op het copiëren in gravure van de Engelse portreten genre-schilderkunst, vooral de zoete kunst van Morland en geestverwanten, waartoe zijn graveer techniek zich bij uitstek leende.
Hij beschikte in zijn atelier over vele leerlingen en helpers, waardoor de ongelijkheid, welke in zijn verschillende werken de aandacht trekt, wordt verklaard. Het ligt voor de hand, dat deze, zij het enigszins weke, maar toch aantrekkelijke techniek bij vele graveurs navolging vond. Hij was liberaal van opvatting in de reproductie van het werk van anderen, bijv. van Holbein’s portrettekeningen op Windsor Castle. Zijn grafische werk omvat niet minder dan 2200 bladen, waarvan vele in meer dan één kleur zijn gedrukt.
Lit.: A. W. Tuer, Bartolozzi and his works (1882) (met catalogus van 2200 nummers) ; Brinton, B. and his pupils in England (1904) ; A. M. Hind, Great Engravers (1912).
