Zwitsers schilder (Bern 14 Mrt 1853 - Genève 20 Mei 1918), reisde veel, maar van 1871 af was Genève zijn vaste woonplaats. Hij verwierp iedere opvatting van „l’art pour l’art”, en al zijn werken zijn geïnspireerd door religieuze, mystieke gedachten.
Zijn technisch vermogen was echter zo groot, dat uiteindelijk het resultaat toch zuiver picturaal is geworden. Invloeden, zoals van Velasquez of Holbein, en in zijn landschappen van Corot, zijn indirect en steeds door de grote persoonlijkheid van Hodler verwerkt.Hij streeft naar een herhaling van lijnen en kleuren om een rhythme te bereiken, dat hij zelf in zijn boek „La mission de l’artiste” parallellisme noemt. In zijn portretten, waarin hij dezelfde felle kleuren gebruikt als in zijn landschappen, bereikte hij, ondanks een soms overdreven stylering, toch gelijkenis. In zijn landschappen zijn de merkwaardig ijle lucht van Zwitserland, de zonnegloed en de sneeuw meesterlijk weergegeven. Zijn sterk intellectualisme beïnvloedde niet altijd op gelukkige wijze de aesthetische keuze van zijn composities. Het fascinerende rhythme van beweging (Eurythmie 1895), of de kracht (Le bûcheron, 1910) zijn meesterlijk in afgeslotenheid en conceptie. Zijn grote historische voorstellingen, zoals De terugtocht van Marignano (1900) wekken vooral bewondering door het bijna architectonische evenwicht tussen de beweging der verschillende groepen en de grootse compositorische opbouw van het geheel.
SANDOR TORDAY
Lit.: W. Y. Müller, F. H. als Landschaftsmaler (1940); H. Mühlestein und G. Schmidt, F.
H. 1853-1918. Leben u. Werk (Erlenbach 1942); W. Russ, Erinnerungen an F. H. (1945); F. H., catalogus tent.
Sted. Mus., Amsterdam (1948).
