Nederlands schilder, etser, lithograaf en ontwerper van reclames en boekbanden (Amsterdam 5 Apr. 1866 Laren 12 Oct. 1915), was leerling van de Quellinusschool en de Rijksakademie te Amsterdam en daarna van de Académie Julian en van Cormon te Parijs. In 1889 teruggekeerd in Nederland, schilderde hij aanvankelijk in het zwaartonig gamma zijner tijdgenoten (Breitner,Van Looy) volkstypen uit Amsterdam, Gooise boeren en portretten.
Eerst in 1892 veranderde zijn palet onder de te Parijs ondergane invloed van Van Gogh’s Franse werken en van de impressionnisten. Zowel in het gebruik van de zuivere, meest in gepointilleerde techniek opgebrachte kleur als in de nadrukkelijke contouren, waarmee hij zijn evenwichtig verdeelde kleurvlakken omlijnde en waarin zijn decoratieve neiging tot uitdrukking kwam, toonde hij zich het meest verwant aan het neo-impressionnisme (Seurat), waarvan hij de consequentste vertegenwoordiger in Nederland is geworden. Hij schilderde het stralende, zonnige, zomerse landschap, doch was het meest zichzelf in zijn portretten en dikwijls grotesk geziene typen — bij voorkeur eenvoudigen, mismaakten en verworpenen. Kenmerkend voor zijn aard en oprechtheid is de nuchtere, scherp analytische wijze van observeren, waardoor hij zijn modellen hun individuele expressie wist te geven.Lit.: Onze Kunst XVIII (1910, blz. 165-180), XXIX (1916, blz. 105-120).
