Zwitsers psychiater (Zollikon bij Zürich 30 Apr. 1857 - Zürich 15 Juli 1939), studeerde te Zürich, was daarna te Bern als assistent van Scharer werkzaam, maakte studiereizen naar Parijs, Londen en München. Daarna was hij assistent bij Forel.
Van 1898-1927 was Bleuler hoogleraar in de psychiatrie aan de Universiteit te Zürich. Hij heeft grote invloed gehad op de ontwikkeling van de hedendaagse psychiatrie door zijn in een grote monografie vastgelegde onderzoekingen over schizophrenie en door zijn onderscheiding tussen primaire en secundaire symptomen. Bleuler was een der eerste psychiaters, die de grote betekenis van de psycho-analyse van Freud inzag en psycho-analytische gegevens toepaste tot het begrijpen van de inhouden van het beleven van psychisch gestoorden, hetzelfde wat Jelgersma en zijn school later in Nederland heeft gedaan. Bleuler was een fervent alkoholbestrijder. Na Forel was hij de leider van de anti-alkoholbeweging in Zwitserland. Minder bekend is Bleuler’s werk Naturgeschichte der Seele (1921) en geschriften, waarin hij tracht het psychische leven geheel biologisch te begrijpen. Zijn Lehrbuch der Psychiatrie (1ste dr 1916) wordt over de gehele wereld gebruikt.PROF. DR H. C. RÜMKE
Bibl.: B.’s belangrijkste werken: Die Schizophrenien; Das autistisch-undisziplinierte Denken in der Medizin und seine Ueberwindung (*1927); Naturgeschichte der Seele und ihres Bewusstwerdens (1921).
