Frans letterkundige en politicus (Estagel bij Perpignan 9 Febr. 1802 Parijs - 5 Mrt 1892), broeder van den voorgaande, schreef na 1823, meestal met anderen (bijv. de Balzac), een aantal vaudevilles en toneelspelen, en voerde de redactie van kleine letterkundige tijdschriften. Hij maakte zich onder de naam Jules Verney bekend als feuilletonschrijver van de Siècle. Na de Februari-omwenteling van 1848 verkreeg hij door invloed van zijn oudsten broeder de directie der posterijen.
Bij de Juni-opstand (1848) kwam hij in ongelegenheid, maar wist zich door naar België te vluchten in veiligheid te brengen, waarna hij bij verstek tot deportatie werd veroordeeld. Geruime tijd vertoefde hij in Engeland, Nederland, te Genève en te Turijn. In 1859 mocht hij naar Parijs terugkeren, waar hij zich met het verzamelen van zijn gedenkschriften bezighield. Na de val van het keizerrijk werd hij op 5 Sept. 1870 benoemd tot maire van Parijs, maar hij nam reeds op 31 Oct. daarop zijn ontslag wegens de socialistische woelingen van Blanqui en diens medestanders. In 1879 werd hij directeur van het Musée du Luxembourg.PROF. DR J. B. TIELROOY
Bibl.: Spa, son origine, son histoire, ses eaux, ses environs et ses jeux (1851), een gedicht in zeven zangen; La voix de l’exil (1860) ; Les Bleus et les Blancs (1862), een historische roman over de oorlogen in de Vendée; Les postes en 1848 (1867); Les Tuileries et le Carrousel (1878).
