Duits biochemicus (Berlijn 10 Juni 1906), studeerde te Berlijn en promoveerde in 1930 tot doctor in de chemie en fysiologie. In 1933 emigreerde hij naar Engeland, deed van 1933-’35 researchwerk in de School of Biochemistry te Cambridge en werd in 1935 lector in de chemische pathologie aan de universiteit van Oxford.
Te zamen met H. W. Florey en anderen deed hij onderzoekingen over de productie en zuivering van penicilline (z antibiotica en chemotherapie), waarvoor hem in 1945, met Fleming en Florey, de Nobelprijs werd toegekend voor geneeskunde en fysiologie.
