is in het gebergte een afzetting, die een gletsjer aan zijn onderste einde uit hoekige stenen, vermengd met gruis en zand, vormt. Het onderste gedeelte van een eindmorene bestaat uit grondmorene en bevat gekraste stenen.
De eindmorene ligt als een puinhoop op en voor de gletsjertong. Is de gletsjer door afsmelten teruggetrokken, dan vormt de eindmorene een puinwal, die het dal boogvormig afsluit. De eindmorene bij een landijsbedekking verschilt van de bovengenoemde, omdat landijs geen puin op zijn rug vervoert. Daar is de eindmorene een stuwwal, gevormd uit grondmorene vermengd met materiaal van de ondergrond. De zuidgrens van het landijs in Nederland, gedurende het diluvium, is te herkennen aan een stuwwal, die van Wageningen over Maarn naar het Gooi loopt en die zich naar het Z.O. in de heuvelrug van Nijmegen over het Reichswald voortzet.
