was een koning van Engeland (Apr. - 30 Nov. 1016), geboren rond 933 als zoon van koning Aethelred II. Deze had reeds begin 1014 zijn rijk verloren aan de koning van Denemarken, Sven, toen diens plotselinge dood (Febr 1014) hem toeliet het land te heroveren.
Doch de jonge zoon en opvolger van Sven, Knoet, zette nu een machtig offensief in, waaraan, bij de ziekte (en onbekwaamheid) van Aethelred, Edmund alleen het hoofd had te bieden (1015-1016). Toen Aethelred in Apr. 1016 overleed, erkenden de in Engeland gevestigde Denen en een deel der Angelsaksen Knoet als koning, terwijl een te Londen bijeengeroepen vergadering Edmund koos. Edmund, heel wat energieker en bekwamer dan zijn vader, verweerde zich hardnekkig tegen Knoet. Hij wist zelfs in drie van de vijf grote veldslagen, geleverd in een halfjaar tijds, de overwinning te behalen (vandaar zijn bijnaam Ironside), en in Nov. 1016 zijn tegenstrever te dwingen tot de overeenkomst van Deerhurst waarbij Knoet Deens Mercië en Northumbrië kreeg toegewezen en Edmund Wessex, Essex, Oost-Anglië en Engels Mercië behield. Maar reeds enkele weken na dit succes overleed de Angelsaksische vorst, volgens de traditie vermoord door toedoen van Eadric, een Angelsaksische aanvoerder die in de strijd tegen Knoet een verraderlijke rol had gespeeld. Met het verdwijnen van Edmund, kon Knoet zonder moeite heel Engeland onder zijn gezag brengen.DR L. VOET
