(1, wiskunde) of continue vervorming is een begrip, dat in de topologie een belangrijke rol speelt. Zij M, een deelverzameling van de ruimte M, terwijl aan elk punt P van M] en aan elke waarde t van de parameter (o ≦ t ≦ 1) een bepaald punt P, is toegevoegd, zodanig, dat voor elk tijdstip t de betrekking tussen de punten P van Mt en de punten Pt eeneenduidig en in beide richtingen continu is; verder zij de afhankelijkheid van het punt Pt van de parameter t continu in die zin, dat met een tot t0 convergente rij van parameterwaarden to t2, .... zodanige beelden Pt1; Pt2, .... van P overeenkomen, die naar het met t0 overeenkomende punt Pt0 convergeren.
Een dergelijke afbeelding van in M noemt men een (topologische) deformatie van hoewel niet scherp kan men onder deformatie verstaan: continue vervorming. Twee verzamelingen M, en M2, die zich door een topologische deformatie in elkaar laten overvoeren, heten isotoop in M. Elk tweetal isotope verzamelingen is tegelijkertijd homeomorph, niet echter omgekeerd.PROF. DR F. LOONSTRA
Lit.: P. Alexandroff-H. Hopf, Topologie (Berlin 1935); H. Seifert-W.
Threlfall, Lehrbuch der Topologie (New York 1947).
(2, natuurkunde) is de vormverandering, die een vaste stof ondergaat bij aanbrengen van uitwendige krachten. Wanneer de krachten niet groot zijn, is de deformatie elastisch. Na opheffen van de krachten herneemt het lichaam zijn oude vorm. Treden sterkere krachten op, dan is de deformatie plastisch, het lichaam is blijvend vervormd. Vele stoffen herstellen zich na verloop van tijd weer gedeeltelijk van een plastische deformatie: elastische nawerking (z elasticiteit en plasticiteit).
