Nederlands officier (Maastricht 20 Juli 1774 - Zutfen 11 Febr. 1858), trad in 1786 als cadet in dienst bij de infanterie en ging in 1791 als luitenant in Franse dienst over. Na de omwenteling van 1795 keerde hij terug in het Bataafse leger, streed in 1796 in Duitsland, in 1799 in Noordholland, waar hij in het gevecht bij de Zijpe gewond werd, in 1805 in de veldtocht tegen Oostenrijk, in 1809, inmiddels tot luitenant-kolonel opgeklommen, in Zeeland.
Voorts nam hij deel aan de tocht naar Rusland en de veldtocht van 1813 in Duitsland. Na het herstel der onafhankelijkheid nam hij dienst onder Willem I. In Sept. 1830 gedroeg hij zich dapper bij de gevechten in Brussel; tijdens het beleg van de citadel van Antwerpen in Dec. 1832 was hij aldaar commandant der infanterie. In 1840 werd hij gepensionneerd met de rang van luitenant-generaal
