21ste president van de V.S. (Fairfield 5 Oct. 1830 - New York 18 Nov. 1886), was eerst onderwijzer, studeerde intussen rechten en werd in 1854 toegelaten tot de balie; maakte als advocaat naam door zijn optreden voor de slaven en was generaal in de Burgeroorlog van 1861-’65. President Grant benoemde hem in Nov. 1871 tot ontvanger der invoerrechten te New York.
Daar bij deze dienst grote onregelmatigheden aan de dag traden, die hij niet voldoende bestreden had, zette president R. B. Hayes hem op 11 Juli 1878 af. Op de Nationale Conventie der Republikeinse partij, gehouden in Juni 1880, werd hij nummer 2 op de lijst der candidaten voor het Presidentschap, na J. A. Garfield.
Deze werd in Nov. 1880 tot president gekozen; Arthur werd vice-president. De dood van J. A. Garfield op 19 Sept. 1881 maakte Arthur tot president. De belangrijkste gebeurtenissen in zijn ambtsperiode zijn wel de Civil Service Reform act van 16 Jan. 1883, waarbij voor tal van ambten examens werden ingesteld, de Tariff and internal revenue act van 3 Mrt 1883 en de voltooiing van de drie grote transcontinentale spoorwegen, de Southern Pacific, de Northern Pacific en de Atchison, Topeka en Santa-Fé. Op de Republikeinse Conventie van Juni 1884 leed hij als candidaat voor een nieuw presidentschap de nederlaag tegen J.
G. Blaine. Hij trad in Mrt 1885 af.Lit.: E. P. Oberholtzer, A history of the United States since the Civil War, IV (New York 1931).
