wetgever van Catana en andere Chalcidische kolonies op Sicilië en in Italië, leefde vermoedelijk in de 6de eeuw v. Chr.
Hij was een van de grote wetgevers der Oudheid; Aristoteles deelde sommige van zijn wetten mee, die in latere tijd ook door andere staten werden overgenomen en een sterk democratisch karakter hadden. Belangrijk waren de bepalingen omtrent:1. onderwijs van staatswege;
2. zorg voor wezen;
3. huwelijk en familie.
Een twijfelachtig verhaal vertelt, dat ieder, die een verandering in zijn wetten wilde voorstellen, dit moest doen met een strop om de hals, ten einde dadelijk te worden geworgd, als zijn voorstel werd verworpen. Het was in zijn wet verboden gewapend in de volksvergadering te verschijnen; toen hij zelf dit bij vergissing deed, zou hij zich gedood hebben. Zijn wetten werden in Athene voorgedragen en golden als voorbeeld van staatsmanswijsheid.
Lit.: M. Mühl, Die Gesetze des Zaleukos und Ch. in Klio, dl XXII (1929); A. D. Gock, Literary Tradition and Early Greek Codemakers, in Cambr.
Histor. Joum., dl 2 (1927)
