modern-Hebreeuwse formatie (ze ontbreekt nog in: E. Ben-Jehoedah, Thesaurus totius Hebraïtatis III 1911) van het Bijbels-Hebreeuwse woord Chaloets, eigenlijk aangegord ten strijde, pionier.
Het Chaloetsioeth ontstond als het pionierschap van de jonge Joden, die—aanvankelijk vooral in Oost-Europa— zich losmaakten van burgerlijke omgeving en overwegend intellectuele en commerciële beroepen om, na collectieve — soms individuele — scholing in landbouw of handwerk, naar Palestina te emigreren en zich daar te wijden aan de opbouw van het land, gewoonlijk in het coöperatieve verband der Kewoetsah. De in 1919 door Joseph Trumpeldor (1880-1920) te Leningrad gestichte bond Hechaloets werd spoedig tot de internationale organisatie der Ghaloets-beweging. In Chaloetsioeth kwamen verschillende motieven uit de Joodse geschiedenis samen: met name het verlangen van terugkeer naar Palestina en het streven naar normalisatie der Joodse beroepsstructuur. Door deze combinatie van motieven ontwikkelt zich de propaganda voor het uitoefenen van productieve beroepen, oorspronkelijk een apologetisch verweer tegen het verwijt van het economische parasitisme der Joden, tot de idee van de verlossing van individu, volk en land door het handwerk.
Deze idee oefende grote invloed uit op de moderne arbeidersbeweging in Palestina, met name in de cosmische leer van de arbeid van A. D. Gordon (1856I922).DR I. L. SEELIGMANN.
