was de stichter en koning van het Nederbourgondische rijk, ook nog Provence of Arelate geheten (879-887). De opkomst van de Lotharingse edelman graaf Boso begint met het huwelijk van zijn zuster Richildis met koning Karel de Kale (870).
Door zijn zwager werd hem achtereenvolgens het bewind toevertrouwd over het hertogdom Lyon (870) en in 876 over Italië, waar bij nog hetzelfde jaar in het huwelijk trad met Irmgardis, dochter van de zo pas overleden keizer en koning van Italië, Lodewijk II. Bij de dood van de koning van West-Francië, Lodewijk de Stotteraar (879), zag hij de kans schoon om een zelfstandig koninkrijk te stichten: op het concilie van Mantaille, 15 Oct. 879, liet hij zich als koning van Provence en Neder-Bourgondië erkennen, huldigen en kronen door de daar vergaderde bisschoppen en edelen uit de streek. De reactie liet echter niet lang op zich wachten: in 880 drongen Lodewijk III en Karloman, de zonen en opvolgers van Lodewijk de Stotteraar, zijn rijk binnen, dat ze grotendeels veroverden. Zijn voornaamste vesting, Vienne, viel in 882. Boso’s koninkrijk omvatte nu nog enkel een deel van de Provence, doch in de volgende jaren slaagde hij er in een groot deel van het verlorene te heroveren, met inbegrip van Vienne. Aldaar overleden op 11 Jan. 887, werd hij opgevolgd door zijn zoon Lodewijk (later keizer Lodewijk III).DR L. VOET
Lit.: E. Dümmler, Gesch. des Ostfränk. Reiches, III (2. Aufl., Leipzig 1888); R. Poupardin, Le royaume de Provence sous le Carolingiens, 855-933 (Paris 1901).
