is de naam van verschillende leden uit het geslacht der Karolingen.
(1) Frankisch hofmeier (gest. Vienne 17 Aug. 754), was de zoon van Karel Martel en de oudere broeder van Pippijn de Korte, ontving na de dood van zijn vader (741) Austrasië, Alamannië en Thüringen als zijn deel en streed voorspoedig tegen zijn vijanden. Hij droeg Bonifacius de kerkelijke reorganisatie op, deed in 747 afstand van het bestuur en trok zich in 750 in het Benedictijnenklooster op de Monte Cassino terug.
(2) Frankisch koning, was een jongere zoon van Pippijn de Korte (ca 751 - 4 Dec. 771). Hij deelde in 768 met zijn broeder Karel de Grote het rijk. Hij ontving Alamannië, Bourgondië, Provence, Gothië en een deel van Aquitanië. Na de dood van Karloman maakte Karel zich meester van diens rijk.
(3) Koning van Oost-Francië (876-880) en van Italië (877-879), was de oudste zoon van Lodewijk de Duitser (ca 828 - 22 Mrt 880). Bij de dood zijns vaders ontving hij Beieren, Karinthië, Pannonië, Bohemen en Moravië. Hij trachtte zich in Italië tegen Karel de Kale te doen gelden, maar stond in 879 zijn rechten op dat land aan zijn broeder Karel de Dikke af. Hij was de vader van Arnulf van Karinthië.
