titel van het kerkboek der Kerk van Schotland. In het begin gold in de hervormde Kerk van Schotland de zgn.
Orde van Genève of de liturgie van John Knox, die hij, in protest tegen het Engelse Book of common Prayer, voor de vluchtelingengemeente te Genève had bewerkt; het werd aanvaard in 1564 onder de titel: The Book of our Common Order in the Administration of the Sacraments and Solemnization of marrying and Burials of the dead; een nieuwe editie bevatte ook de nodige gebeden, maar het boek was en bleef veel beperkter dan het Engelse en wilde de richting van de Anglicaanse Kerk op grond van strenge Calvinistische overtuiging en presbyteriaanse kerkinrichting ook niet inslaan. Tegen het katholiserende streven van Jacobus I, Karel I en Laud was het verzet sterk en de invoering der vormen van het Engelse Book of C. P. stuitte de Schotten tegen de borst. Omgekeerd had het Schotse presbyterianisme invloed in Engeland en de Directory of Public Worship van de Westminster Synode onder Cromwell in 1645 werd in Schotland gaarne aangenomen.
In 1936, dus 7 jaar nadat de verschillende Protestantse Kerken van Schotland weder één zijn geworden, heeft een daartoe door de General Assembly der Kerk van Schotland ingesteld „Committee on Public Worship and Aids to Devotion” een nieuw Book of Common Order (d.w.z. orde voor de Openbare Eredienst) samengesteld, met gebruikmaking van Prayerbooks van 1923 en 1929 alsmede een Orderbook van 1928, terwijl er een afzonderlijk Ordinal and Service Book for use in Courts of the Church bestaat. Dit Book of C.O. is verschenen in 1940, met gezag van de General Assembly, maar, in overeenstemming met de aard der Kerk van Schotland, niet dwingend ingevoerd. Het Book of C.O. is rijker dan hetgeen enige presbyteriaanse Kerk in Nederland bezit, is zuiver Gereformeerd en tevens katholiek-christelijk.PROF. DR J. N. BAKHUIZEN VAN DEN BRINK.
