Nederlands waterbouwkundige (Bergambacht 15 Nov. 1755 - Vianen 17 Juli 1838), was tijdens en na de oorlog met Engeland (1780-1784) werkzaam voor de landsverdediging. Hij onderscheidde zich door zijn maatregelen in Zeeland tegen de inval van Dumouriez in 1793.
In 1808 werd hij tot inspecteur-generaal van de waterstaat benoemd. Behalve een plan tot verdediging van Den Helder, ontwierp hij belangrijke werken langs de Linge, alsmede het kanaal van de Linge bij Gorinchem naar Steenenhoek. De aanleg van het Groot Noordhollandsch Kanaal behoort tot zijn laatste grote werken. In 1796 werd zijn verhandeling over het Aanleggen en maken van droge dokken in Hollandsche havens uitgegeven. Omstreeks laatstgenoemd jaar verscheen zijn Nieuw ontwerp tot het bouwen van min kostbare sluizen met waaierdeuren, een uitvinding, waarvoor hem octrooi werd verleend, doch waarvan de eer hem door zijn ambtgenoot A. F. Goudriaan betwist werd.
