Vlaams arts (Gent 1516-Wenen 1572), studeerde te Leuven en ging daarop naar Spanje, waar hij zich aan de academie te Valencia aan wijsbegeerte wijdde. Nadien trok hij naar Italië en doctoreerde te Siena in de geneeskunde.
In 1558 werd hij tot hoogleraar aan de universiteit te Leuven benoemd, waar hij de Ars parva van Galenus onderwees en onder zijn ambtgenoten zulk een prestige genoot, dat hij werd uitverkoren om namens de faculteit de hertog van Alva te begroeten. Keizer Maximiliaan liet hem naar Wenen overkomen en maakte hem tot zijn lijfarts, maar reeds na een jaar verblijf aldaar stierf Biesius. Hij schreef diverse medische werken, w.o. commentaren op Galenus.
