of Benghasi, de hoofdstad van de vroeger Turkse, later Ital. kolonie Cyrenaica in N.Afrika, ligt op 320 7' N.Br. en 20° 5' O.L. v. Gr. aan de oostkust van de Grote Syrte, op een schoorwal, die een strandmeer van de zee scheidt.
De stad telde in 1938: 64641 inw., o.w. 19 412 Italianen, voorts Arabieren en Joden, welke laatste hier reeds ten tijde der Ptolemeeën woonden. Economisch speelt Bengasi geen grote rol. De onlangs verbeterde haven is slechts voor schepen van 4,5 m diepgang toegankelijk. De invoer bestaat uit katoen en katoenen weefsels, olie, drogerijen, tabak en suiker; de uitvoer uit slachtvee, koren, kamelen, paarden, wol, zeezout, struisveren, ivoor, sponsen enz. De stad ligt aan de verkeersweg welke de kustplaatsen verbindt en is door spoorwegen verbonden met Barce en Solum; voorts zijn er luchtverbindingen met Tripoli en Alexandrië en scheepvaartdiensten op Italië.Bengasi is het oude Hesperides, dat later Berenice genoemd werd; de ruïnes daarvan liggen ten N.O. van de tegenwoordige stad.
Bengasi speelde tijdens Wereldoorlog II een rol van gewicht bij de Afrikaanse veldtochten (z Afrika, Wereldoorlog II). Het ontleende zijn strategische betekenis vnl. aan de verzorgingsmogelijkheden zowel voor de troepen der ,,As” als voor de Engelse troepen in Afrika, al naar gelang de stad in de ene of de andere hand was. Het aan- en afvoerprobleem was bij de strijd in Noord-Afrika immers van bijzondere betekenis, daar het wegennet slecht en zeer dim en voor luchtaanvallen geheel open was, zodat vervoer per schip enorme voordelen bood. De stad werd voor de eerste maal door de Engelsen op 6 Febr. 1941 genomen (campagne-Wavell). Ten Z. ervan ontstond een hevige veldslag, toen de Italianen, die, de stad ontruimende, zuidwaarts trokken, bij volslagen verrassing opgevangen werden door een Britse gepantserde formatie, welke, dwars door de woestijn van Cyrenaica trekkende, ten Z. van Bengasi de zee had bereikt. Verwoede pogingen om uit te breken en naar Tripolitanië te ontsnappen, mislukten.
Twee maanden later echter (3 Apr.) moesten de Engelsen de stad bij gelegenheid van Rommel’s eerste offensief weer ontruimen. De tweede keer, dat zij haar veroverden, was op 24 Dec. 1941 (campagne-Auchinleck). Rommel heroverde Bengasi opnieuw op 29 Jan. ’42 en ten slotte verwisselde het voor de vijfde maal van bezetter, toen de troepen van Montgomery er op 20 Nov. van dat jaar binnentrokken.
