(1) aardrijkskundige uit Efeze, omstreeks 100 v. Chr., bevoer de kusten van de Middellandse Zee en een gedeelte van de Atlantische Oceaan en deelde zijn ervaringen mede in elf boeken εωγραψούμενα (Geographoumena), waarvan 500 jaren later Marcianus uit Herakleia een uittreksel gemaakt heeft, dat gedeeltelijk nog voorhanden is.
Hij legde zich vooral toe op de opmeting van afstanden en de beschrijving van uit eigen aanschouwing gekende landen. Strabo, Plinius en Pausanias hebben hem veel gebruikt.Lit.: R. Stiehle, Der Geograph Artemidoros von Ephesos, in: Philologus XI (1856).
(2), redenaar uit Knidos, schrijver van een verzameling van mythen, bevriend met Julius Caesar, dien hij op zijn noodlottige laatste tocht naar de senaatzitting tevergeefs waarschuwde voor het dreigend gevaar (44 v. Chr.).
(3), Griekse schrijver over droomuitlegging (2de eeuw na Chr.), geboren te Efeze, opgevoed te Daldis in Lydië, vandaar Daldianus bijgenaamd. Hij schreef vijf boeken ‘ΟνεισοΧριτιΧά (Oneirokritika, d.i. droomuitleggingen), een verzameling voorbeelden en een theorie over symbolische verklaring bevattende; het werk is van belang voor de cultuurgeschiedenis der Oudheid (uitg. Hercher, Leipzig 1864, Duitse vertaling door F. S. Krauss).
Lit.: W. Reichardt, De Artemidoro Daldiano, in: Comm. Jen. 5 (1894); E. Riess, in: Rhein. Mus. 49 (1894), p. 177 vlg.; Claes Blum, Studies in the Dream-Book of Artemidorus (Upsala 1936).
